کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک و علائم آن

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک بیماری است که در آن عضله قلب به طور غیر طبیعی ضخیم می شود. ضخیم شدن ماهیچه قلب، پمپاژ قلب را دشوار می کند. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک اغلب تشخیص داده نمی‌شود، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری علائم کمی دارند  و در صورت وجود این بیماری نیز می‌توانند بدون مشکلات قابل توجه، زندگی عادی داشته باشند.

علل کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک معمولاً توسط ژن های غیر طبیعی ایجاد می شود که باعث ضخیم شدن غیر طبیعی عضله قلب می شود. افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک همچنین دارای آرایش غیر طبیعی سلول های عضله قلب هستند. این اختلال می تواند در برخی افراد به آریتمی قلبی منجر شود.

شدت کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک بسیار متفاوت است. اکثر افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک نوعی از این بیماری را دارند که در آن دیواره بین دو حفره پایینی قلب بزرگ شده و جریان خون از قلب را محدود می کند.

گاهی اوقات کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک بدون انسداد قابل توجه خون رخ می دهد. با این حال، محفظه پمپاژ اصلی می تواند سفت شود و میزان خونی که بطن می تواند نگه دارد و مقداری که با هر ضربه به بدن پمپ می شود کاهش می یابد.

علائم کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

علائم و نشانه های کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد.

  • تنگی نفس، به خصوص هنگام ورزش.
  • درد قفسه سینه، به ویژه هنگام ورزش.
  • غش، به ویژه در حین یا بلافاصله پس از ورزش یا فعالیت.
  • احساس ضربان قلب سریع.
  • سوفل قلبی که پزشک با گوش دادن به صدای قلب شما می تواند آن را تشخیص دهد.
علائم کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک معمولاً ارثی است. به احتمال 50 درصد فرزندان پدری که این بیماری را دارند جهش ژنتیکی را برای این بیماری به ارث می برند.

تعدادی از شرایط وجود دارد که می تواند باعث تنگی نفس و ضربان قلب سریع شود. تشخیص سریع و دقیق و همچنین مراقبت های پزشکی مناسب بسیار مهم است. اگر سابقه خانوادگی کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک یا علائم مرتبط با این بیماری دارید، به بهترین متخصص قلب مراجعه کنید .

اگر هر یک از علائم زیر را بیش از چند دقیقه داشتید با اورژانس تماس بگیرید:

  • ضربان قلب سریع یا نامنظم
  • دشواری در تنفس
  • درد قفسه سینه

عوارض کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

عوارض کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • فیبریلاسیون دهلیزی: ضخیم شدن عضله قلب و تغییر در ساختار سلول های قلب می تواند سیستم الکتریکی قلب را تغییر دهد و باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم شود. فیبریلاسیون دهلیزی همچنین می تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد که می تواند به مغز حرکت کند و باعث سکته شود.
  • انسداد جریان خون: در بسیاری از افراد، ضخیم شدن عضله قلب جریان خون را از قلب مسدود می کند و منجر به تنگی نفس در هنگام فعالیت، درد قفسه سینه، سرگیجه و غش می شود.
  • بیماری دریچه میترال: اگر عضله قلب ضخیم شده جریان خون را از قلب مسدود کند، دریچه بین دهلیز چپ و بطن چپ (دریچه میترال) ممکن است به درستی بسته نشود. در نتیجه، خون ممکن است به سمت عقب به دهلیز چپ نشت کند (نارسایی دریچه میترال)، که می تواند علائم را بدتر کند.
  • کاردیومیوپاتی متسع: در درصد بسیار کمی از افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، عضله قلب ضخیم ضعیف و بی اثر می شود. بطن بزرگ می شود (گشاد می شود) و با نیروی کمتری پمپ می شود.
  • نارسایی قلبیبا گذشت زمان، عضله قلب ضخیم می تواند آنقدر سفت شود که قلب را با خون پر کند. در نتیجه قلب نمی تواند خون کافی برای رفع نیازهای بدن پمپاژ کند.
  • غش (سنکوپ): گاهی اوقات ضربان قلب نامنظم یا مسدود شدن جریان خون می تواند باعث غش شود. غش بدون دلیل ممکن است با مرگ ناگهانی قلبی همراه باشد، به خصوص اگر اخیرا و در یک فرد جوان رخ داده باشد.
  • مرگ ناگهانی قلب: به ندرت، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک می تواند باعث مرگ ناگهانی ناشی از مشکلات قلبی در افراد در هر سنی شود. از آنجایی که بسیاری از افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک متوجه نمی شوند که به آن مبتلا هستند، مرگ ناگهانی قلب ممکن است اولین علامت این بیماری باشد. این می تواند در میان افراد جوان به ظاهر سالم، از جمله در میان ورزشکاران کالج و سایر بزرگسالان جوانی که از نظر بدنی فعال هستند، رخ دهد.

جلوگیری از کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

از آنجایی که کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک در خانواده ها دیده می شود، نمی توان از آن پیشگیری کرد. اما برای درمان و جلوگیری از عوارض مهم است که هر چه زودتر شرایط را شناسایی کنید.

نشان داده شده است که کاشت یک کاردیوورتر-دفیبریلاتور به جلوگیری از مرگ ناگهانی قلبی کمک می کند، که در 1٪ از افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک رخ می دهد.

تشخیص کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

پزشک شما می تواند سابقه پزشکی و خانوادگی شما را بررسی کند، علائم و نشانه های شما را مورد بحث قرار دهد و یک معاینه فیزیکی انجام دهد. پزشک ممکن است آزمایش های مختلفی را برای تشخیص تجویز کند.

آزمایشات تشخیصی

اکوکاردیوگرام:  پزشک ممکن است یک آزمایش تصویربرداری به نام اکوکاردیوگرام را برای تشخیص بیماری توصیه کند. این آزمایش به متخصص قلب اجازه می دهد تا ببیند آیا عضله قلب شما به طور غیر طبیعی ضخیم است، آیا جریان خون شما مسدود شده است یا خیر، و آیا دریچه های قلب شما به طور طبیعی حرکت می کنند.

ممکن است برخی آزمایشات اضافی برای بررسی سایر نقص ها و کمک به متخصص قلب در تعیین مناسب ترین درمان برای وضعیت شما تجویز شود.

  • الکتروکاردیوگرام.
  • تست استرس.
  • مانیتورینگ هولتر
  • رزونانس مغناطیسی قلب
  • کاتتریزاسیون قلبی.

نظارت بر خانواده

اگر یک خویشاوند مستقیم دارید که از این بیماری رنج می برد، متخصص قلب ممکن است انجام مطالعات زیر را توصیه کند.

  • مطالعات ژنتیکی
  • اکوکاردیوگرام .

درمان کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

هدف از درمان کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک تسکین علائم و جلوگیری از مرگ ناگهانی قلبی در افراد در معرض خطر است. درمان خاص بسته به شدت علائم متفاوت است. پزشک شما در مورد مناسب ترین درمان برای وضعیت شما صحبت خواهد کرد.

گزینه ها عبارتند از:

  • ممکن است برای شل کردن ماهیچه و کاهش ضربان قلب به شما دارو داده شود تا قلب شما بتواند به طور موثرتری پمپاژ کند. اگر از فیبریلاسیون دهلیزی رنج می برید، پزشک می تواند درمان خاصی را تجویز کند تا بر مشکل تأثیر نگذارد.
  • جراحی قلب برای “برش” عضله ای که ضخیم شده است. این را می توان با قلب باز یا با حداقل تهاجم انجام داد
  • کاشت کاردیوورتر-دفیبریلاتور . پزشکان ممکن است این دستگاه را در صورت داشتن اختلالات ریتم قلب تهدید کننده زندگی توصیه کنند.
  • ابلیشن سپتوم کم تهاجمی. در این روش، بخش کوچکی از عضله ضخیم با تزریق الکل از طریق یک لوله بلند و نازک به داخل شریان که خون را به آن ناحیه می رساند، از بین می رود.

پاسخ

تماس مستقیم با دکتر