واریس و علائم ابتلا به واریس
واریس ها وریدهای پیچ خورده و بزرگ شده ای هستند که در نزدیکی سطح پوست نمایان می شوند. هر رگ سطحی ممکن است دچار آن شود، اما رگ هایی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند، رگ های موجود در پاهای شما هستند. این به این دلیل است که ایستادن و راه رفتن زیاد، موجب افزایش فشار در رگ های پایین تنه می شود.
واریس
برای بسیاری از مردم، وریدهای واریسی و وریدهای عنکبوتی ( نوع متداول و خفیفی از وریدهای واریسی) صرفاً یک مشکل زیبایی است اما برای سایر افراد، واریس می تواند باعث درد و ناراحتی شود. گاهی اوقات واریس منجر به مشکلات جدی تری هم برای فرد می شود. درمان آن می تواند شامل اقدامات یا مراقبت های شخصی توسط پزشک شما برای بستن یا برداشتن رگ ها باشد.
علائم ابتلا به واریس
رگ های واریسی ممکن است هیچ دردی برای بیمار ایجاد نکنند. علائمی که نشان می دهد فردی دچار این عارضه شده است عبارتند از:
- رگ هایی که رنگ بنفش تیره یا آبی و کبود دارند
- رگ هایی که پیچ خورده و برجسته به نظر می رسند. این رگ ها اغلب مانند طناب نزدیک سطح پوست پاهای شما هستند
در بیماری که بیماری اش به حد دردناک رسیده علائم بیماری می تواند شامل موارد زیر باشد:
- احساس درد یا سنگینی در پاها
- سوزش، احساس ضربان، گرفتگی عضلات و تورم در قسمت پایینی ساق پا
- درد شدید بعد از نشستن یا ایستادن طولانی مدت
- خارش در یک یا چند نقطه از پا و در نزدیکی رگ های شما
- تغییر رنگ پوست در اطراف ورید واریسی
رگ های عنکبوتی شبیه وریدهای واریسی هستند، اما کوچکتر هستند. رگ های عنکبوتی نزدیک به سطح پوست یافت می شوند و اغلب قرمز یا آبی هستند.
رگ های عنکبوتی روی پاها ایجاد می شود، اما در برخی موارد در صورت فرد نیز دیده می شود. اندازه ی آنها متفاوت است و اغلب شبیه تار عنکبوت هستند.
چه زمانی لازم است به پزشک مراجعه کنید؟
بعضی از اقدامات و مراقبت ها مانند ورزش کردن، بالا آوردن پاها یا پوشیدن جوراب های مخصوص می تواند به شما در تسکین درد کمک کرده و از بدتر شدن وضعیت رگ های شما جلوگیری کند. اما اگر نگران ظاهر و احساس رگ های واریسی یا عنکبوتی خود هستید و اقدامات مراقبت هایتان مانع بدتر شدن وضعیت شما نشده است، به بهترین متخصص قلب و عروق مراجعه کنید و پس از مشورت های لازم بهترین راه را برای برطرف کردن این مشکل خود انتخاب کرده و عملی کنید.
نشانه های ابتلا به واریس
تنها نشانه های این بیماری تورم سیاهرگ های پا نیست بلکه نشانه ها و علائم دیگری برای واریس وجود دارد که در ادامه به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد:
- ورم کردن پاها و مچ پاها
- احساس درد و سنگینی در پاها
- گرفتگی عضلات پا، به خصوص شب ها
- خارش پاها به ویژه در قسمت پایین و مچ پاها
- احساس سوزش و یا نبض زدن در پاها
درمان و پیشگیری از واریس
به طور کلی پزشکان در درمان واریس محافظه کار بوده و ترجیح می دهند تا به جای روند درمانی مسیر پیشگیری را در پیش بگیرند. به طور کلی به بیمارانی که واریس های حادی ندارند، توصیه می شود تا سبک زندگی خود را به نحوی تغییر دهند تا شدت نیابد. ازجمله ی روش های تغییر سبک زندگی عبارتند از:
- پرهیز از ایستادن طولانی مدت
- کاهش وزن
- ورزش برای بهبود جریان خون
- استفاده از جوراب های فشرده سازی
عمل جراحی
اگر تغییر در شیوه ی زندگی جواب ندهد و درد زیادی را برای بیمار به همراه آورد، روش بستن و برداشتن ورید که یک روش تهاجمی است و نیاز به بیهوشی دارد برای بیمار توصیه می شود. در این جراحی بریدگی هایی در پوست ایجاد شده و قسمت واریسی از طریق برش ها برداشته می شود.
علل ابتلا به واریس چیست؟
این بیماری هنگامی رخ میدهد که رگها به درستی کار نکنند. رگها دارای دریچههای یک طرفه هستند که مانع از گردش خون به عقب میشود. وقتی این دریچهها از بین بروند، خون به جای حرکت به سمت قلب، شروع به تجمع در رگها میکند. رگها بزرگتر میشوند. رگهای واریسی اغلب روی پاها تأثیر میگذارند. رگهای این مناطق دورتر از قلب هستند و جاذبه جریان خون را به سمت بالا سختتر میکند.
از دلایل احتمالی واریس شامل موارد زیر است:
• بارداری
• یائسگی
• سن بالای ۵۰ سال
• ایستادن طولانی مدت
• چاقی
• سابقه خانوادگی واریس
عوامل زمینه ساز ابتلا به واریس
برخی از عوامل خطر میزان ابتلا را افزایش می دهند. از جمله ی این عوامل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
افزایش سن
با افزایش سن خطر ابتلا به واریس در افراد افزایش می یابد. با افزایش سن، شاهد ساییدگی و پارگی دریچه هایی در وریدها خواهیم بود که به تنظیم جریان خون کمک می کنند. در نهایت، این ساییدگی باعث می شود دریچه ها ضعیف شده و اجازه دهند مقداری خون به جای جریان به قلب شما به داخل رگ های شما بازگردد و در آنجا جمع شود.
رابطه ی جنسی
زنان بیشتر در معرض ابتلا هستند. تغییرات هورمونی قبل از قاعدگی یا در دوران بارداری یا یائسگی ممکن است عاملی برای ابتلا به واریس باشد. زیرا هورمون های زنانه موجب شل شدن دیواره های وریدی می شوند. درمان های هورمونی، مانند قرص های ضد بارداری نیز ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند.
بارداری
در دوران بارداری، حجم خون در بدن شما افزایش می یابد. این تغییر از جنین در حال رشد حمایت می کند، اما همچنین می تواند عوارض جانبی ناگواری از جمله بزرگ شدن رگ های پاهای شما را به دنبال داشته باشد. تغییرات هورمونی دوران بارداری نیز می توانند در ابتلا به بیماری واریس نقش داشته باشند.
وراثت
اگر سایر اعضای خانواده رگ های واریسی داشتنه اند، شما نیز احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری را دارید.
وزن
چاقی و اضافه وزن فشار بیشتری به رگ های وارد می کند و همین امر زمینه برای ابتلای فرد به واریس را بیشتر می کند.
فعالیت
ایستادن یا نشستن طولانی مدت از دیگر عوامل زمینه ساز ابتلا به بیماری است. اگر به مدت طولانی در یک وضعیت ثابت قرار بگیرید، خون شما به خوبی جریان نمی یابد و شرایط برای ایجاد رگ های واریسی فراهم می شود.